Gante-Barça dag 9

Gante-Barca dag 9  deel 1

Ter info: zoals jullie gisteren konden lezen hebben Els en Fré, na een intense week van coachen, afscheid van ons genomen en proberen Erik en ik hun taak over te nemen. Mede door hun inzet is de eerste helft van dit wielergebeuren al vlekkeloos verlopen. We zullen ons uiterste best, maar dit wordt beslist een loodzware opdracht om dat niveau te evenaren. Onze stijl zal, als mathematici, niet te vergelijken zijn met de poëtische schrijfsels van Fré (waarvoor nogmaals onze grote appreciatie want de volgens konden hierdoor de cyclisten van zeer dichtbij volgen). Als nieuwe foerier zal ik de verslaggeving minder uitgebreid opmaken.

 

Tijdens de lekkere maaltijd van gisterenavond in het Ibis Budget hotel van Le Pouzin werden wij als nieuwkomers hartverwarmend en direct in de groep opgenomen. We voelden ons onmiddellijk evenwaardige leden van de groep en werden geïntroduceerd in de werkwijze van de quiz die elke avond wordt gespeeld onder de deskundige leiding van meester Stefaan. Het is voor hem niet altijd zo evident om zijn teamgenoten onder controle te houden in tegenstelling tot zijn leerlingen in zijn klas. Ambiance verzekerd!! Niet iedereen ging daarna onmiddellijk slapen, enkele dieharders  wensten nog wat anekdotes met elkaar te delen en als neofieten werden we gebrieft over de verschillende rijstijlen van de deelnemers.

Na de nachtrust volgde uiteraard het ontbijt en maakten onze Ganda-Barçatrappers zich klaar voor de 9^de rit: van Le Pouzin naar Uzès (voor de kenners: een rit van 120 km en 1010 hoogtemeters) maar niet zonder eerst afscheid te hebben genomen van onze tandem Els en Fré. Eens de renners vertrokken waren gebeurde de overdracht van de geroutineerde foeriers naar de nieuwbakken medewerkers om de overgang zo continu (had ik niet gezegd dat wij iets meer wiskundig uit de hoek gingen komen?) mogelijk te laten verlopen waarbij onze krachtpantsers geen last zouden mogen ondervinden.

En toch  speelde Murphy ons al vrij vlug parten. Nadat wij onze boodschappen hadden gedaan bleef er niet zoveel tijd over om ons naar de eerste stopplaats te begeven om de dorstigen te laven en van een tussendoortje te voorzien. Met dank aan bompi Dirk voor het vele voorbereidende en uitmuntend werk maar hij kon natuurlijk niet voorzien dat de aangeduide ontmoetingsplaats niet bereikbaar was wegens wegeniswerken. Erik en ik zochten dan maar in de onmiddellijke omgeving een alternatief en na wat getelefoneer en Googlemap-locatiebepalingen hebben we mekaar gevonden. De temperatuur steeg met het uur tot zowat 32° en ondertussen zocht bompi naar een alternatieve route om het traject verder te zetten. Met enige vertraging verkozen de renners toch opnieuw hun stalen ros en zochten Erik en ik verkoeling in de camionette om ons te begeven naar de kerk van het dorpje Saint-Marcel-de-Careiret om onder de platanen een sober middagmaal te nuttigen. 5/6 van de rit hadden ze ondertussen reeds in de kuiten (rekenen jullie even na hoeveel km ze nog te rijden hadden?). De oplossing mag ge-sms’t worden en de winnaar wordt getrakteerd op een gratis fotoshoot met de Ganda-Barçaërs.

 

Gante-Barca dag 9  laatste en 2^de deel

Van zodra onze wielrenners gearriveerd waren werden spijs en drank geserveerd waarbij toch altijd voor iets plaatselijks wordt gekozen, deze keer was dat uuflkakke (oftewel kop). Dit viel in ieders smaak en Piet deed daar zelfs een beetje bloed bij door zich in zijn vinger te snijden. Geen nood, de EHBO-koffer werd bovengehaald en Piet werd meteen verzorgd: hij kon, samen met zijn kompanen, de rit met een ingepakte vinger verder zetten.

Erik en ik hebben vlug de afwas gedaan, alles opnieuw in de camionette geladen en koers gezet richting Hotel Logis Uzès Pont Du Gard zodat we voor hen arriveerden. Er diende gefietst te worden in een verzengende hitte en onderweg werd er geprofiteerd om onder de waterkanonnen door te rijden hetgeen hen een gratis afkoeling bezorgde.

Onderweg passeerden wij het zevental terwijl ze met een heel mooie afdaling bezig waren. Mooie beelden werden op ons netvlies gebrand en we mogen beslist de vergelijking maken met professionele renners. De ene houding deed ons denken aan den Wout, de andere aan een Remco,… kortom het was mooi om dit spektakel vanuit de volgwagen te kunnen zien.

Als koersdirecteurs zullen we vanavond de trappers bijscholen en hen wijzen (desnoods met  berekeningen) op de meest aerodynamische  houding want we zijn als gepensioneerden het lesgeven nog niet verleerd.

In Uzès hadden de coureurs nog een oponthoud omdat ze daar botsen om nog andere buumratten uit Zaffelare. Een korte stand van zaken werd gedeeld met de familie Nimmegeers die hier in de buurt op vakantie is.

Ondertussen hadden Erik en ik de kamersleutels reeds geregeld, werd er met de receptionist een regeling getroffen om de koelelementen in de diepvriezer en de overschotten van het beleg in de ijskast te steken. Bij aankomst werd er eerst voor een recovery en uiteraard een dorstlesser gezorgd.

Tijdens mijn verslaggeving hebben de renners een verfrissende duik genomen in het openluchtzwembad. Nu wordt het tijd om af te sluiten, een douche te nemen en dan aan te schuiven voor het avondeten om tussendoor de dag te overlopen en er een gezellige avond van te maken.

A demain!