Gante - Barca dag 3

Gante – Barca dag 3 deel 1

Goedenamiddag Gante – Barca vrienden, dag 3 zit erop, maar toch nog even terug naar gisterenavond. Zoals jullie al konden lezen verbleven we in Charleville – Mézières, een aangename stadje waar we ’ s avonds genoten hebben van echte pizze Napolitane en een insalata Nordica per la donna Els. Het stadscentrum ademt een echte historiek uit, gesticht in 1606, met arcaden rondom de ‘Place Ducale’, onze tafel van Gante – Barca zou er niet misstaan hebben, ware het niet dat de binnenplaats omgebouwd was tot een lokaal strand met allerlei activiteiten, wat niet alleen de lokale jeugd onberoerd gelaten heeft maar ook 2 van onze fietsers, aan  jullie om dit te ontdekken in de fotoreportage van vandaag. Alleszins, een prachtige avond, lekker eten en een gezellige après-tour met uitzicht op het aanwezige diverse lokale publiek (ook daarvoor, zie de fotoreportage).

Na een goede nachtrust zijn we dan opnieuw op tijd aan de ontbijttafel geraakt, om na het uitladen van de fietsen, onze stalen rossen vertrekkensklaar te maken. Mooi om zien is hoe de Meester zijn stalen ros omhelst als zijn allerliefste ‘koeketiene’, ontroerend, ‘vraiment touchable’. Klokslag negenen werden de schoenen in de pedalen geklikt, schoten de devices wakker en werd koers gezet naar de eerste beklimming van de dag.

Vandaag rijden we verder La douce France binnen, geen uitjes meer over de naburige landsgrenzen en zoals Stefaan aangaf, we hadden vandaag het gevoel eindelijk op vakantie te zijn. De temperatuur haalde al snel de 20 graden, voor Stefaan 68 graden Fahrenheit. De gevoelstemperatuur lag al snel een stuk hoger dan die 20 graden, Bompie trapte een open deur door te zeggen dat de warmte ons tegemoet komt. Naast de stijgende temperaturen zijn ook de decors meer en meer wisselend van ons Belgenland, van onze en de Franse Ardennen.

 

Gante – Barca dag 3 deel 2

Ook in de volgwagen hebben we vandaag een groot aantal smallere en kleinere wegen bedwongen met onze schuddende camionette, stevig op zijn plaats gehouden door ons Els, alias Florence. Maar het deed deugd om te meanderen tussen de goudgele korenvelden, om onze fietsende helden een aantal keer te spotten langs de vlakke horizon, wat ook zorgde voor fantastische foto’s. Deze voormiddag deed me dan ook denken aan de film ‘Gladiator’, waar Russell Crow na zijn veldslagen in Gallië opnieuw tussen zijn graanvelden thuiskomt of deed me verdwalen in het bijzondere schilderij ‘De graanoogst’ van Pieter Breugel de Oude, hij zou zo één van onze foto’s van vandaag kunnen vereeuwigen op uitgesponnen canvas. En nu we toch even halt houden bij de grote Meesters, bij de foto’s van vandaag, gemaakt tussen de ‘tournesols’, verbleekt de vaas met zonnebloemen van Van Gogh tot een boeketje aan de kassa van den Aldi.

De tafel van de eerste bevoorrading hadden we geposteerd aan het kasteel van Thugny – Trugny, we googleden even de plaats en kwamen tot een idyllische ontdekking. Dat de temperaturen hun tol begonnen te eisen werd duidelijk aan de ketting van de fiets van onze Buumratte, die zowaar begon te zweten. Maar de eerste beklimmingen van de dag werden vlot verteerd, dat zagen we aan de gelaatsuitdrukkingen van onze manschappen. Van allen laat Piet steeds de friste indruk, al 3 dagen, wat hem de bijnaam, ‘The Terminator’ oplevert, een te duchten uitdager van ‘De Tank’.

 

 

 

Gante – Barca dag 3 deel 3

Na de bevoorrading gingen we meer en meer in de richting van Reims, de roep van de Champagnestreek, een gezond goedje dat velen in het peloton kunnen smaken. Ook in het landschap, vertelden de fietsers, konden ze de wijnranken al zien opduiken aan de horizon, doch lijkt ons dit eerder voorlopig een fata morgana, dan een realiteit. Morgen volgt de queeste naar de eerste champagnedomeinen, naar de druivensoorten Chardonnay, Pinot Noir en  Pinot Meunier.

Na de tweede bevoorrading aan het pittoresk brugje van Livry – Louvercy hebben de fietsers nog even halt gehouden aan de Basilique Notre Dame de L’épine voor een extra schietgebedje voor de komende dagen, te beginnen met de langste rit, morgen, die van 150 kilometers, of om de moed een riem onder het hart te steken, 93,205 miles.

Tot slot hebben we ons nog gebogen over de bijnaam van Pascal, de enige van de fietsers die deze eer nog te beurt moest vallen. We dachten aan iets alla Museeuw, gezien zijn fetisjistische fluogele bandana onder zijn helm, maar we kiezen graag voor de ‘the silent warrior’, gezien zijn steevast genieten van elke dag, in zijn eigen stijl, gezien zijn stille werken op zijn fiets, hij doet me denken aan het personage van Tim Krabbés boek, De Renner.

Opnieuw meer dan geslaagde fietsdag, doven we nu het klavier bij de woorden van José De Cauwer en Renaat Schotte, dat Jonas Vingegaard waarschijnlijk de Tour de France in een definitieve plooi gelegd heeft, na een fenomenale tijdrit, en WAT voor Eén, dat kunnen we stuk voor stuk ook zeggen van onze eigen renners hier.

Tot morgen, Gante - Barcateam