De Roeselaarse Pijl 07/05/2016

Deze morgen extra vroeg vertrokken om deel te nemen aan de fietstocht de Roeselaarse Pijl. De inschrijvingen waren voor de 115 kilometer tot 9uur. Er waren twee startpunten voorzien, de één in Roeselare en de andere te Rollegem. Richting Rollegem gereden met de auto. Niet zoveel volk aan de inschrijving, de bevoorrading was daar ook voorzien en deze was niet zo uitgebreid want meer dan een suikerwafel was er niet. Drank was er genoeg, maar die moest je zelf aanschaffen in het café. Voor mij geen probleem want honger of dorst had ik niet aangezien ik de eerste meters nog moest fietsen. De fietstocht van eergisteren zal blijkbaar nog in de benen want mijn benen voelden redelijk zwaar aan. De eerste kilometers reden wij door het Franstalige gedeelte naar Dottignies en Spierre. Daar bevond zich de eerste kasseistrook en ook een weg die naar links leidde. Welke straat moest ik nu kiezen aangezien er geen richtingbordje aanwezig was. Was dit nu toeval? Gekozen voor de kasseistrook en dit bleek de juiste weg te zijn. Op het einde van de straat was er terug een richtingaanwijzer geplaatst. Een beetje verder was het weer van dat, aan een splitsing niets te bespeuren, gewoon rechtdoor rijden en je kwam vervolgens op het einde van de straat terug een nieuw bordje tegen. En zo ging dit maar verder, want nu en dan nam ik mijn parcoursbeschrijving om te kijken of ik wel de juiste weg volgde. Waarschijnlijk had de organisatie pijlen te kort, eigenlijk zou het beter zijn de mensen te informeren bij de start dat er hier en daar toch richtingborden ontbreken. Maar kom eenmaal dat je het door hebt dat je altijd moet rechtdoor fietsen is er niets aan de hand. Zo fietsten wij verder langs het mooie kanaal Kortrijk- Bossuit. In Bellgem belanden wij terug in de heuvelzone met een moeilijk te verteren kasseistrook. Het rare was ook dat er nergens vermeld stond waar de volgende bevoorrading zich bevond? Op het routeblaadje stond er alvast niets vermeld dit zou dan een verrassing zijn. De organisatie maakte toch melding op de website van twee bevoorradingen! Maar waar? Na een heel eind langs de Leie te hebben gefietst kwamen wij aan te Wevelgem en aan de brug over de Leie bevond zich de bevoorrading. Niets op aan te merken, sportdrank en stukken en energierepen. Via Moorsele en Ledegem ging het snel naar Roeselare naar de aankomst. Toch niet voor mij want nu was het tegen de wind in naar Rollegem fietsen. In een mooie omgeving, licht heuvelachtig en het rare was dat er ook meer bordjes aanwezig waren. Maar ik had wel in de motten dat de volgende bevoorrading niet meer voor mij zal zijn. Ik moest maar gestopt zijn in Roeselare aan de Sherry’s Pub om mij een drankje te kopen. Het was een tamelijke warme dag en met één bidon isotone drank is bitter weinig. Besparen op drank is niet goed en het gevolg kan je raden een kleine inzinking na 90 km. Maar Rollegem kwam in zicht en de streek tussen Roeselare en Kortrijk mag er gerust zijn. Na de laatste helling boven gefietst te hebben kreeg ik mijn auto in het zicht en mocht ik aan de rit naar huis weer beginnen. Misschien nog een nota. Het was een mooie streek om te fietsen maar als je nu en dan moet kijken waar je naar toe moet begint dit om den duur toch frustrerend te worden. Het leuke van een fietstocht is dan snel verdwenen.