Gante - Barca dag 6

Gante – Barca dag 6

Zoals de afgelopen dagen heb ik me even na de aankomst van onze renners afgezonderd in mijn hotelkamer om de afgelopen avond, nacht, ochtend en rit te overschouwen. Niet gedacht dat er na overgangsrit van gisteren zoveel zou te vertellen en te monteren zou zijn. Laten we chronologisch onze afgelopen 24h induiken.

Na de aankomst gisteren bleek een deel van de hotelgasten ook personeel te zijn van wegcontroleurs en TV-reporters vanuit de Tour de France, waarvan de etappe gisteren, gewonnen werd door Kasper, jawel Kasper Asgreen, aan de meet in Bourg-en-Bresse. Laat dit nu onze finish zijn vandaag. In de Buffalo Grill van gisterenavond zaten we dan ook in ‘the shadows’ van Le grand Spectacle, op een bepaald moment bij de afterdrink werd het muzieknummer dan ook meer dan één keer gespeeld.

Deze morgen werden we wakker met een donkere hemel, de lucht was zwanger van de regen en de miljoenen druppels zouden vandaag dan ook uitbarsten boven de Jura. Het was een spektakel om onze renners deze ochtend bezig te zien aan onze camionette, het deed me denken aan ‘Chicken Run’, waar Rocky ‘the Chicken’ zijn troepen plots ter orde moest roepen om niet in paniek te slaan en te vertrouwen op de voortschrijdende dag. Ze gingen van en aan onze wagen, heen en weer, in en uit, als een kudde kippen, waarbij Els en ik even het idee hadden van met 14 renners te zijn, ja, de bressekipjes van gisterenavond hebben misschien wat sporen nagelaten van onbewuste zenuwachtigheid.

Soit, de weergoden waren onze renners dan ook niet goed genegen en ze hebben in de eerste twee uur koers een Drash National over zich gehad om U tegen te zeggen, alsof de Fransen er hen wilden aan herinneren dat ze maar ‘les petits Belges’ zijn. Doch, onze helden zijn van geen kleintje vervaard, of moeten we zeggen, vervaet, want Bompie bleef zijn troepen vanuit de achterhoede aansturen als Flandriens door het landschap van de Jura. Victor Campenaertsgewijs verwelkomden ze de pijn en ze droegen hun naam als Geuzen. Les petits Belges nondeju étaient magnifiques, des grands messieurs, des héros. Piet werd door de verzetsvrouw Antoinette, die zo weggelopen kon zijn vanuit het legendarische ‘Allo ‘Allo, geholpen met een zwarte plastieken vuilzak om hem te beschermen tegen de regen en de kou. Een verzetsvrouw tussen de soms hoogdravende Fransen.

Bij de eerste bevoorrading was er voor sommigen niet zozeer een fietswissel dan wel een kledijwissel nodig. Meester Stefaan kroop even onder een geïmproviseerd gouden reddingsdeken, we hadden even voor een fractie van een seconde compassie met de Beer van Oostakker. De hemel klaarde gelukkig open en onze renners vertrokken allen zonder regenvestjes richting Bourge-en-Bresse. Ivan was gisteren gelukkig gespaard gebleven van diepe kasseibranden, hij had gisteren bij het vertrek na de lunch ongelukkige een val gemaakt, stilstaand, te traag zijn voeten klikkend uit zijn klikpedalen, omdat hij te lang keek naar Nimme. Tegen de middaglunch waren onze kornuiten droog gezwierd en waren de ijstemperaturen van deze ochtend al geklommen naar 26 graden. (78 Fahrenheit). De benen zaten nog goed en de rit was opnieuw een pareltje tot nu toe, er zou ook nog een mooi stuk volgen. Opnieuw een dikke proficiat voor hun prestatie.

De veranderde weersomstandigheden hadden ook in de volgwagen gezorgd voor een strakke planning. We hadden achter de schermen van deze Gante-Barca een druk programma deze voormiddag, gezien we ook rekening hielden met een mogelijke noodzakelijke interventie bij de mannen omwille van de aangekondigde regen. Gezien we de koelelementen voor in de frigoboxen niet kunnen invriezen hebben vannacht, zijn we op zoek moeten gaan naar ‘des blocs de glace’ om te gieten tussen onze dranken en ons proviand. Het was dus even zoeken, tegelijk denkend aan een gezonde en vitaminerijke maaltijd en we moesten onze camionette ook volgooien met carburant.

Als team kunnen Els en ikzelf de stress goed managen en we waren vandaag dan ook steeds mooi op tijd op de afgesproken bevoorradingplaatsen. Moest u zich afvragen welke conversaties zich zoal uitrollen in de cabine, dan zijn het toch nog vaak zaken over onderwijs, naast voeding, reizen, de familie, de fietsers en hun neigingen, onze vriendschap, muziek en de soms aanstormende Franse routiers die vaak te weinig geduld hebben. Maar laat het een grote geruststelling zijn dat het team van sportdirecteurs zich als 2 vissen in het water goed voelen in de kleine leefwereld die we elke dag en nacht hebben en beleven.

Omstreeks drieën is ons peloton zijn stal voor vandaag binnen gereden. Ze hebben van de tijd gebruik gemaakt om hun kettingen te smeren (Breaking news: Meester Stefaan blijkbaar ook de volledige binnenkant zijn rugzak), de schijfremmen te verzorgen en hun liefdes wat zoete woorden in te fluisteren voor de komende dagen die volgen, want de bergjes en bergen kondigen zich langzaam aan.

Merci de nouveau pour votre attention