Blessures

Fietsen is een sport waarbij je relatief goed gespaard blijft van blessures. Als je echter op een vrij hoog niveau begint te trainen, verhoogt wel het risico op kwetsures. Een aantal basisregels kunnen dit wel voorkomen.

Blessures bij het fietsen zijn immers vooral het gevolg van overbelasting. Dit type blessures ontstaat geleidelijk aan, kan chronisch worden en is vrij vroeg op te sporen.
Probeer hier toch een bepaalde hersteltijd in te bouwen tussen 2 belastingen in.

De zwakke plekken bij de fietser zijn de achillespees, de knieën, de nek en schouders en de lage rug. Daarnaast tref je nog spierklachten aan van de hamstrings en de quadriceps. Om chronisch blessureleed te voorkomen raden we aan om voldoende op te warmen vooraleer je aan een training begint, of om voldoende los te rijden na een intensieve training.

Fietsongemakken

Een aantal klassiekers hier zijn de tintelende handen en onderarmen, zadelpijn en koude voeten. Soms kunnen eenvoudige ingrepen hieraan verhelpen. Een goede afstelling van je fiets of de gepaste kledij kan hiervoor een oplossing bieden.

Fietsen en ongevallen

Als fietser ben je een zwakke weggebruiker. Vooral bij nat en glad weer is het risico op een valpartij niet uit te sluiten. De meest voorkomende verwondingen bij een valpartij zijn schaafwonden, bloeduitstortingen en botbreuken. Deze laatste kunnen een flink stuk van je fietsseizoen vergallen. De gevoeligste plekken voor botbreuken onder de fietsers zijn vingers, pols, arm en schouder. Wonden aan het hoofd kunnen vaak vermeden of beperkt worden door een helm te dragen.

Probeer ongevallen te beperken door een aantal factoren te elimineren: houd je snelheid in de gaten, wees niet te roekeloos op onbekend terrein, blijf geconcentreerd en probeer geen nodeloze goede indruk te maken.