segui  

Stevige wind op de Mont Ventoux

da Yakke il Tuesday 3 March 2015 14:46

Ik heb de Mont Ventoux afgelopen zomer beklommen... Zonder echt een bergtraining in de benen te hebben of echt wetende wat me te wachten stond (buiten het gedacht van een zware klim), begon ik 's ochtends in het zonnetje aan de beklimming van de Mont Ventoux. Ik had me altijd al een klimmertje gevoeld vermits ik klein en licht ben. Dus begon ik gretig en op een goed tempo aan de klim... Maar al na 7 km kreeg ik het lastig. Niet dat ik niet meer kon qua kracht, maar men ademhaling was slecht. Ik was al buiten adem na slechts 7 km... Dus ben ik er bij gaan zitten. Ik zag rood van de inspanning en had mentaal misschien al een beetje opgegeven. Wanneer mijn persoonlijke volgwagen met mijn ouders en men vriendin langs me reed en me zagen zitten voelde ik me alleen nog maar slechter. Ze kwamen bij me staan en vroegen me wat er gebeurd was. Al wisten ze het eigenlijk zelf want ze waren me nog niet 1 keer tegengekomen. Ik was gewoon veel te snel begonnen aan de moordende klim. Na wat gegeten en gedronken te hebben, hebben ze me aangespoord om nog 1 keer te proberen. Maar ze zeiden wel dat ze allemaal al heel trots op me waren. Dat gaf me moed. Ik begon opnieuw met een klein duwtje in de rug (letterlijk en figuurlijk) en nu met mijn verstand er meer bij. In plaats van naar boven te "vlammen", ging ik nu op een rustig tempo naar boven rijden. En jawel hoor, ondanks de stop reed ik nu in een ruk verder. Ik leek de zwaarste hindernis gepasseerd te zijn. Tot ik op 5 km van de top kwam. Daar zag je nog amper 20 meter ver, werd het veel kouder, maar werd vooral de wind mijn grootste vijand. Op sommige momenten had ik echt zoveel schrik dat ik van mijn fiets ging waaien. Maar ik zette door., en werd beloond. Ik kwam boven aan in de kou en stevige wind, terwijl er verschillende andere moesten afstappen of waren gevallen door de wind. Ik was echt tevreden. En dan was het nog niet gedaan. Ik kreeg nog een aandenken dat niet veel mensen zullen hebben. Want op dezelfde dag stapte ook Sven Ornelis met zijn broer en vader de Mont Ventoux op. En zo sta ik samen met Sven Ornelis op de top van de Mont Ventoux.

Een ervaring die ik nooit zal vergeten!!

Aggiungi il tuo commento

Catena : la comunità ciclistica unica.

rimanete aggiornati

sponsor…

Birzman Q-Cycling
Merida Centurion
Merida Q-Cycling
Birzman Q-Cycling
Merida Centurion
KBWB