D16, woensdag 6 mei: Buggerru – Nebia – Carbonia – Sant'Antioco (61 km)

De ochtendmist is nog niet weggetrokken wanneer we vertrekken, maar koud is het zeker niet. Gelukkig wel minder dan de 35 graden van gisteren, maar de ochtendklim bijt zich meteen vast in onze benen en doet ons al goed puffen.

We zitten hier aan het einde van de Costa Verde (die van Sardinië, dan) en ook hier zijn alleraardigste baaitjes met alleraardigste strandjes. Zo bijvoorbeeld ook Cala Domestica. Het bekende recept ondertussen: rotsen, kliffen, strandje — sorry voor de voortdurende herhaling. ;-)

Ook herhaling in het landschap: op en neer, en daarna omhoog en omlaag, gevolgd door bergop en bergaf. Geen klimmen langer dan enkele kilometers, maar toch nog altijd vermoeiend (en dus plezant) genoeg.

Helaas blijft dit niet duren, want na de middag wordt het vlakker en moeten we de grote weg volgen. We gaan naar het eilandje Sant'Antioco, en daarvoor moeten we de SS 126 volgen. Die is na de weinig indrukwekkende stad Carbonia (waar wij ondanks onze ferro-fietsen tóch binnen mogen) lang en druk, maar gelukkig krijgen we op het einde onverwacht een nieuwe diersoort te zien: knalroze flaminganten flamingo's!