D08, dinsdag 28 april: Tempio Pausania – Palau – Porto Pollo (63 km)

De regen van gisterenavond is de voorbije nacht helaas niet weggewaaid. Na een stevig ontbijt en stevig gedraal (beide in het erg aan te raden Hotel Limbara) vertrekken we om 11:00 alsnog. Het miezert wat, maar het ergste is voorbij. Het is wel behoorlijk fris, dus we doen nog een extra laagje aan.

De weg doet wat wegen in Sardinië nu eenmaal doen: hij gaat flink op en af. Vandaag is het normaal gezien meer af dan op, want we gaan weer richting de zee. (Die bevindt zich hier op ongeveer 0 meter boven zeeniveau, of volgens mijn Garmin Edge 1000 op -337 meter. Technologie…)

De wind helpt ons in het begin mooi vooruit, maar draait gaandeweg meer van rugwind naar een zijwind, en zelfs verder. Voor we het doorhebben, zitten we tegen de wind in te beuken op de korte, nijdige hellingen. Om de innerlijke fietser te versterken, duiken we binnen in een restaurant met een "cucina tipica Sarda". Twee belachelijk simpele en belachelijk lekkere pasta's en een "brodo Sardo" (gesmolten kaas met wat bouillon erover, maar ons aangeprezen als iets gelijkend op een "zuppa") verschijnen op tafel en verdwijnen in keelgaten.

Na de middag is het hard labeuren. We worden echt compleet murw geslagen door de maestrale, de lokale variant van de mistral. Als we aankomen op de camping waar we een studio huren, zijn we blij dat we kunnen koken en eten, en om 20:00 hebben we het al allebei moeilijk om onze ogen open te houden. Wie zei dat een huwelijksreis ontspannend moest zijn?