D57-59 dinsdag 16 juni–donderdag 18 juni: Venetië, Turijn, Parijs, Gent

Bon, Venetië dus. Ik vond de aankomst niet zo fijn: het is moeilijk navigeren door de smalle straatjes, met de fiets aan de hand omdat er niet gefietst mag worden, met vele bruggetjes om fiets en bagage over te heffen, en met veel volk als traag bewegende obstakels die dan nog eens onaangekondigd stilvallen om gebouwen of mensen aan te gapen. Maar het is en blijft natuurlijk wel een bijzonder móóie stad, zelfs ondanks de clichés en de medetoeristen. (En het echte hoogseizoen is gelukkig nog niet begonnen.)

Het is ook wel een bijzonder dúre stad, waar men zonder verpinken 9 euro voor een cappuccino durft te vragen — of 3 euro wanneer je hem rechtstaand aan de toog drinkt, zoals de Italianen dan ook allemaal doen. De duurste die we zagen, was op het San Marcoplein: 14 euro, alstublieft. (Nee, dank u.) Maar zoiets kan je natuurlijk altijd vermijden mits enig zoekwerk. De prijzen in de restaurants vallen heel goed mee, ook voor een koffie na de maaltijd. We zijn hier ook maar anderhalve dag, dus dit zal wel niet de druppel zijn die onze financiën aan de porseleinwinkel nagelt.

Na Venetië gaan we nog een dag naar Turijn. Die stad was ons onbekend, maar verrast ons allebei. Goed onderhouden statige gebouwen, veel lanen met bomen, behoorlijk wat fietsers, en een autovrij centrum. En omdat dit toch het laatste reisdagverslag is, doe ik het nog een keer: WE HEBBEN LEKKER GEGETEN! ("Haters gonna hate", en "eters gonna eet".)

Na nog een nacht slapen, breekt de allerlaatste dag van onze huwelijksreis aan. Op het programma: 's morgens met de TGV van Turijn naar Parijs, 's middags in Parijs enkele favoriete zaakjes bezoeken, dan met de TGV naar Lille, en ten slotte met een gewone plebejerstrein naar Gent. Ook een mooie stad.