D15, dinsdag 5 mei: Muravera – bus naar Cagliari – trein naar Iglesias – fiets naar Buggerru (40 km)

Alle multimodaliteit op een stokje! Vandaag vertrekken we met de bus naar Cagliari, nemen daar een trein naar Iglesias, en fietsen dan verder naar Buggerru. Filip Watteeuw mag trots zijn.

De voorspelde hitte van gisteren is inderdaad een feit. De klim weg uit Iglesias is er eentje waarbij de thermometer geregeld boven de 35 graden komt. Dat worden 500 hete hoogtemeters. Liselotte krijgt echter opeens vleugels als we een levende slang tegenkomen. Geen foto, nee — geen van beide wil poseren. :-)

Buggerru is een van de vele voormalige mijndorpen in het zuidwesten van Sardinië. Met onze Limburgse roots moesten wij natuurlijk naar hier komen. (Dag papa!) De mijnen hier zijn allemaal dicht, en de voornaamste bron van inkomsten is nu het toerisme. Dat toerisme richt zich erg op de mijngeschiedenis, maar omdat het nog altijd niet het hoogseizoen is, blijkt de mijn helaas ook nog toeristisch gesloten. Jammer.

Hoe dan ook, het was toch weer de moeite. Het was maar veertig kilometer, maar we waren allebei nog murw van de onverwacht bergachtige busrit deze ochtend. Na een mooie rit van Iglesias naar Buggerru via Flumminimaggiore zijn we blij als we in het behoorlijk karakterloze maar propere hotel Rosa dei Venti aankomen.