D10, donderdag 30 april: Porto Pollo – Palau – Olbia – Budoni (99 km)

De wind is niet meer zo sterk als gisteren en eergisteren, maar gelukkig is de richting nog dezelfde. Dat betekent dat we de kilometers in het begin heerlijk vliegen. We maken eerst nog een tussenstop in Palau voor een cappucino — dat mag, want het is nog geen 11 uur. (Maar daarover later meer.) Na de koffie gaat het linea recta (Latijn was Italiaans voor hipsters, voor het cool was) naar Olbia, een van de grotere steden van Sardinië, maar met een mooi historisch centrum.

Na Olbia volgen we de SS 125, een weg die we enkele dagen lang zullen volgen. Die leidt ons binnenkort door een (naar verluidt) prachtig nationaal park. Nu is hij nog relatief vlak, maar de bergen verschijnen al aan de horizon.

Op het einde van de dag wijken we van de SS 125 af, en gaan we naar ons hotel. Dat mag je letterlijk nemen: de laatste kilometer (ultimo chilometro!) is steiler dan steil, en zeker steiler dan wat we na bijna 100 km nog kunnen opbrengen, dus stappen we af. De laatste loodjes, zoals dat heet.