D04-05, vrijdag 24 en zaterdag 25 april: trein-, trap-, busdag

"Ghisonaccia, cinq minutes pour boire un café !" Ik schrijf dit verslag op de bus van Bastia naar Porto-Vecchio. (Wagenziekte? Connais pas.) Om uit te rusten van de beklimming van de Col de Vergio op donderdag, zijn we met de trein van Corte naar Bastia gegaan. Een erg mooie reis, en naar verluidt is het nog mooier als je van Corte naar Ajaccio gaat. De trein rijdt dan namelijk door het hooggebergte en over een spoorwegbrug ontworpen door dhr. Eiffel, bekend van een naar hem genoemde toren. Niet erg, wij hebben onze portie pracht al gehad.

Bastia is met zijn veertigduizend inwoners een erg grote stad naar Corsicaanse normen, maar wat ons vooral opvalt, is dat al die veertigduizend mensen schijnbaar tegelijk met de auto in het centrum rondrijden. Het had hier veel mooier kunnen zijn zonder het constante gedrum en getoeter.

Ook de uitlaatgassen zijn niet aangenaam tijdens het eten van een ijsje op het terras van Raugi, een van de aanraders van deze stad. De smaak van het ijs is gelukkig beter dan de smaak van de vormgevers, want wat is dit een kitscherige tent met bijbehorende menukaart. De komieke coupes laten ons koud, dus gaan we à la carte: Liselotte neemt een bol pinda-ijs en een bol witte chocolade, ik kies voor de canistrelli-smaak (dé koekjesspecialiteit van Corsica) en een bol met nougat. Allemaal lekker, maar het pinda-ijs was onze favoriet.

Veel eten en weinig fietsen, dat is niet goed. Morgen rijden we van Porto-Vecchio naar Bonifacio, met een omwegje via het binnenland. Dat wordt onze laatste dag op Corsica, want 's avonds nemen we de ferry naar Sardinië. Au revoir, la douce France; buonasera, bella Italia!