Paris Roubaix Cyclo 2014

Paris – Roubaix  Cyclo 2014

Wat vooraf ging: Na mijn val op 10 Mei ging het alleen maar bergaf, op 18 Mei heb ik de gouden flandriën nog gereden maar dat was meer op karakter. Nadien terug chiropractor opgezocht die verklaarde dat mijn onderrug los zit en dat ik niet meer moet terug komen. Toch betert mijn rug niet maar word het erger. Na bezoek bij de dokter heb ik een ontsteking op de rug spier, rusten en ontstekingsremmers. Van 18 Mei to 7 Juni heb ik wel geteld 90 km op de teller staan, niet bepaald een goede voorbereiding!!! Als dat maar goed komt?

Zaterdag 7 Juni 21h30, alles is klaar en we vertrekken richting Roubaix. Omstreeks 23h45 arriveer ik aan de Velodrome waar ik weer een parking heb heel dicht bij de finish. Dan slaap ik nog wat tot 1h30 en dan maak ik mij klaar want de bussen zijn al geärriveerd om ons naar Bohain te brengen. Doordat ik vroeg ben kan ik al mee met de eerste bus waar ik een plaatsje heb bovenaan de chauffeur. Rond 2h30 vertrekken we, maar de lucht voorspelt niet veel goeds. De lucht word zwart en bliksem schichten verlichten het decor en ik heb mijn regenjas niet bij? Omstreeks 4h30 arriveren we en kan ik mijn startnummer afhalen en dan breekt de regenbui los. Ik besluit te vertrekken met een groep fransen die een betere verlichting hebben dan ik en die zien de pijlen beter. Dus het eerste uur was kletsnat en aan een gezapig tempo totdat die zich vergissen en kom ik alleen te zitten. Tot aan de 1^ste bevoorrading zijn er 4 secties van in totaal 32 kasseien, ze liggen er vettig bij en nat en de regen blijft maar uit de lucht vallen. Nu pas merk ik op dat mij magneetje van mijn cadans weg is, waarschijnlijk door transport van de fiets. Na de bevoorrading in Solesmes gaat het richting Wallers waar de volgende stop is op 90 km. Hiertussen liggen er weer 5 secties van 1700m tot 2500m. Op dit moment heb ik problemen met mijn voorwiel, schuurt heel erg maar het zit binnen dus op hoop van zegen dat ik de finish haal hiermee. Ik bereik Wallers in slechte conditie en het regent nog steeds, ik voel me slecht, mijn maag wijgerd dienst en mijn hamstrings hebben een onaangename spanning. Hopelijk gaat het snel beter. Nu gaat het richting Faumont met 8 secties en als langste 3700m, de gedachte alleen al. Hier merk ik op dat mijn drinkbus houder rammelt, ik stel vast dat er een breuk in zit, mijn voorlampje is blijkbaar ook ergens afgerammeld. Het weer veranderd nu en de regen maakt plaats voor de zon en het word heet. Mijn gevoel word er niet beter op en tot aan Faumont is het een uitputtingsslag omdat eten nog niet goed gaat, ik begin de kilometers af te tellen. Mijn gevoel is nog slechter dan in Wallers. Bij de bevoorrading wat koffie gedronken en een half boterhammetje want mijn maag draait zich weer om. Hier kom ik de man terug tegen die naast me op de bus zat, Jean-Sebastien en dat is een geluk bij een ongeluk. Hij vraagt om samen te rijden en tegen beter weten in zeg ik ja, en neem nog gauw een gelleke. Dan vertrekken we samen naar de volgende stop in Bouvinnes op 182 km. Alles begint nu toch wel pijn te doen, nek, polsen, handpalmen schouders en vooral mijn hamstrings en moet mijn uiterste best doen om te volgen. Moet regelmatig lossen maar Jean besluit om zonder woorden te wachten. Onderweg nog een gouden flandrien opgepikt die ook besluit aan te klampen. Op de laatste sectie van de 7 in deze passage besluit ik om nog eens goed door te trekken op pavé du moulin de vertain en moeten de andere 2 lossen en dat geeft me een boost. Bij de bevoorrading in Bouvines is er cola, een godsgeschenk  ook al was het River cola. Onze gouden flandrien besluit alleen verder te rijden want wij riiden iets te hard, wij Jean en ik maken nog een babbeltje en wisselen telefoon en facebook gegevens uit. Buiten stramme hamstring is mijn gevoel terug top. Bij het vertrekken doet het achterwerk zeer maar na 2 km is dat weg, op het vlakke heb ik een goede bondgenoot in Jean. Tot aan de finish in Roubaix krijgen we nog 6 secties. Op Carrefour gaat alles nog 1 keer uit de kast, zalig kapot gevoel. Dan wacht ik even op Jean en nemen we Gruson samen om zo op weg te gaan naar de laatste Hem. We zitten nu in een groep van 10 man. Hem ligt me niet maar vandaag loopt alles op wieltjes en bereik ik het einde van deze sectie als eerste. Dan is het rouleren naar Roubaix, het binnen komen op de piste word ik nooit gewoon, dit gevoel is zalig. Het is mijn zesde kassei die ik verdien maar ook mijn zwaarste, I did it again.

 

Besluit:

1. Mijn rug is helemaal de oude, andere lichaamsdelen hebben meer van zich doen spreken zoals nek, schouders, handpalmen maar vooral de stramme hamstrings. Een dag later zijn heel de spieren stijf en stram.
2. Veel kleine mankementjes aan de fiets, magneetje van cadans is verdwenen tijdens transsport, voorwiel scheelt iets aan de lager, op een bepaald moment schuurde het zo hevig dat ik vreesde voor forfait, drinkbushouder is half afgebroken, lampje onderweg verloren. Alleen mijn Garmin bleef strak in de stuurhouder.
3. De laatste 3 weken maar 90 km is niet echt een goede voorbereiding op een tocht als deze, ik ben blij dat mijn slecht karakter mij aan de finish heeft gebracht.
4. Een dikke mercie aan Jean-Sebastien waar ik de laatste 70 km veel aan gehad heb, zonder hem was het nog zwaarder geweest.
5. Mijn Specialized Roubaix bandjes zijn super want sinds ik ze heb opliggen ben ik nog niet lek gereden.