Forestier – De ene dag is de andere niet …

In een impulsieve beslissing hebben Johnny en ik beslist om de forestier te gaan rijden. Vermits ik nog geen mountainbike had moest ik naarstig op zoek … als dat maar goed gaat komen! Uiteindelijk is de mountainbike geleverd 1 ½ week voordat ik vertrok, het is een Viper Full XT geworden met schijfremmen. Maar tijd om er nog mee te rijden was er niet meer dus vertrekken we met heel veel vraagtekens.

Op 19 augustus wordt de auto geladen en tegen middernacht vertrekken we richting Vaison waar ons verblijf is. Tegen de middag arriveren we in Malaucene en gaan we dadelijk een goede pasta a la carbonara eten. Na alles te hebben afgeladen gaan we een “Eerste” toerke maken met de mountainbike  van Vaison naar bedoin en de eerste km van de mountainbike route verkennen. Na een tochtje van meer dan 50 km is het eerste gevoel op de mountainbike goed. Nu nog eens lekker gaan eten dan slapen.
21 augustus 6h30 gaat de wekker af en na het ontbijt vertrekken we richting Malaucéne. Rond 8h30 vertrekken aan onze forestier. Voor bij Chapelle st Roche gaan we linksaf het bos in, normaal gezien is dit de zwaarste kant. Op bepaalde plaatsen is het onmogelijk om te rijden en heb ik meer moeite om mijn mountainbike mee te sleuren. Mijn foto geheugen navigeert mij feilloos door de route en mijn kompas op de gps is een handig hulpmiddel als ik de kaarten gebruik. Een beetje voor halverwege stoten wij op jagers, blijkbaar is het jachtseizoen!! In totaal zien wij 4 jagers en af en toe horen schoten vanuit een jachtgeweer, als die hagel maar niet tot bij ons geraakt … Onderweg merkt Johnny een kleine levende slang op, even halt houden voor een foto en voorzichtig natuurlijk. Onderweg naar de Mont Serein is het steil met gemiddelde percentages van 8 à 9% maar de natuur maakt heel veel goed. Bij het arriveren aan chalet des sports heeft de tocht al zijn tol geëist bij Johnny en het was toen al duidelijk dat hij een 2de klim niet meer kon aanvatten. Vervolgens heb ik mijn weg alleen verder gezet naar de top die ik goed bereikte. Dadelijk vatte ik de afdaling aan naar Bédoin, de mountainbike was baanvast en ik haalde een topsnelheid van 68,6 km/h. Beneden aangekomen heb ik drank opgeslagen en heb toen mijn 2de klim aangevat vanuit Bédoin, de eerste km’s vielen tegen t.o.v. gisteren en mijn hartslag klimde heel snel tot boven de 160 wat mijn benen liet vol lopen. De hitte was verschroeiend met geen schaduw en de weg werd alsmaar grimmiger met meer losse stenen. De percentages klommen naar 10% en deze kant was beduidend zwaarder of lag het aan mij? Mijn hartslag werd er niet beter op want na een rustpauze om de hartslag te doen zakken klom deze na 500 meter terug boven de 160. Na ±10 km geklommen te hebben nam ik het enige logische besluit om mijn poging te stoppen en terug te keren naar Bédoin want ik ben alleen … Dit was ook geen simpele afdaling met die losse stenen maar mijn stalen ros heeft mij veilig terug in Bédoin gebracht. Johnny is ondertussen ook gearriveerd met de auto, fiets gaat in de auto en voor we terug rijden naar Vaison eten we nog gauw een spaghetti. Na een verkwikkende douche gaan we ons nog eens culinair laten verwennen en daar hoort natuurlijk ook een wijntje bij wat er dan weer voor zorgde dat wij een goed nachtrust hebben. Op zondag gaan we dan met de auto naar Villes sur Azon waar we vertrekken om nog eens door de Gorges te rijden en vervolgens terug te komen via col Des Abeilles, een ritje van om en bij de 50 km, mijn batterij van mijn bryton is tijdens deze rit uitgevallen, vergeten op te laden (grrrrrrr). Serieus afgezien vandaag met dikke benen maar af en toe toch eens stevig doorgetrokken om de mountainbike nog eens even te testen en die is deze 3 dagen meer dan geslaagd, mijn rugproblemen waren nihil op de mountainbike, raar maar waar!!

Besluit:
Ik ben zeker niet teleurgesteld dat ik de 2de klim niet heb kunnen afmaken maar er zijn verzachtende omstandigheden. Ik heb gezien de late aankoop van mountainbike niet kunnen gewoon raken aan mijn mountainbike, is toch anders. Op vrijdag heb ik nog een stevige training gemaakt wat op zich geen goede beslissing was, soms denk ik dat ik 20 blijf, hahaha. Ik stel ook vast dat regelmatig stoppen helemaal niet goed is voor mijn ritme. Volgend jaar kom ik terug om dit tot een goed einde te brengen.