D54, zaterdag 13 juni: Zagreb – trein naar Ljubljana

Zagreb, o Zagreb. Hoe jammer dat we je niet beter hebben leren kennen. We hebben nu een slechte indruk overgehouden door hier gisterenavond aan te komen. De reden is simpel: er zijn fietspaden. "Maar Jan, dat is toch een goede zaak?" Dat zou je misschien denken, maar de fietspaden hier zijn echt belachelijk: strookjes van hooguit zestig centimer breed die op het voetpad geschilderd zijn, zonder aangepaste boordhoogte bij de kruisingen op straat. Veel gevaarlijker en irritanter dan de fietsers gewoon op straat te laten rijden.

Dan volgende keer beter, misschien. Nu op naar ander en beter, misschien. Omdat onze tijd begint te slinken, citytrippen we vandaag per trein van Zagreb (de Kroatische hoofdstad) naar Ljubljana (de Sloveense). Vanuit onze wagon lijkt dit land alvast heel groen en heel bergachtig. Mooi.

Slovenië is kleiner dan België en Oostenrijkser dan Oostenrijk. Zeg dat alleen niet tegen de lokale bevolking, want dat valt niet in goede aarde. Slovenië was lange tijd schatplichtig aan de Habsburg-dynastie, en er was veel kruisbestuiving met hun huidige buurland. Dat is erg goed te zien in de groene en relatief rustige hoofdstad. Ljubljana is een goede tip voor wie het kruispunt tussen West- en Oost-Europa en tussen Noord- en Zuid-Europa wil zien.

Vandaag verblijven we bij een WarmShowers-host, en dat valt aanzienlijk beter mee dan de vorige keer. Onze gastvrouw heeft examens, maar maakt toch tijd om ons onderdak te bieden. Erg vriendelijk. 's Avonds nemen we haar mee op restaurant van haar keuze, waar we reisverhalen en tips uitwisselen, en van de typische Sloveense keuken proev—oeps, daar ging ik bijna weer over eten praten. Sorry!