D33, zaterdag 23 mei: Vulcano

Gisteren liet ik me misschien wat laatdunkend uit over Milazzo, maar de reden van ons verblijf (twee nachten, zelfs) in deze stad, is de ferry-verbinding met de Isole Eolie. Dat is een archipel ten noorden van Sicilië met enkele behoorlijk pittoreske eilanden. Onze bestemming is Vulcano, het eiland dat zijn naam heeft gegegeven aan alle andere vulkanen. Dat belooft!

Het eerste dat we merken als de deur van de boot opengaat: de geur van rotte eieren. Dat went wel, en is ook afhankelijk van de windrichting. (Gratis slogan voor de toeristische dienst: "Vulcano, waar niet enkel úw wind naar rotte eieren ruikt!") Het geurtje is te danken aan de vulkanische zwavel, en zal ook in onze kleren kruipen.

Onder het motto "we stinken nu toch al" trippelen we het vulkanisch modderbad in. Het modderwater is heerlijk warm en zit boordevol weldoende mineralen, zo leren we. En dat allemaal voor maar twee euro, voor zo lang als je wil. Of kan.

Als volleerde wellnessionarissen volgen we het voorbeeld van de andere aanwezigen, en smeren we onszelf in met de witte brij. Dat maakt de huid zacht, en is goed tegen allerlei dermatologische kwaaltjes, reuma en arthritis. Wat we echter pas achteraf ontdekken, is dat onze huid ook na een duik in de zee nog blijft ruiken. En na een douche ook nog.

En ook nog na nóg een douche de ochtend erna. Oeps. :-)