Follow  

D27–D29, zondag 17 mei–dinsdag 19 mei: Avola – Siracusa, Siracusa – Catania met de trein, Etna met de fiets

by Jan on Friday 22 May 2015 22:31

Goede christenen die we zijn, eren we het principe van de zondagsrust: maar 30 km van Avola naar Siracusa. In Siracusa hebben we een appartement gehuurd met wasmachine, en dat is nodig. Handwas is handig, maar machinewas is machtig — of zoiets. In ieder geval: fris en proper trekken we Siracusa in, en dat is best een mooie stad.

Veel oude gebouwen, veel winkelwandelstraten, en veel kleine winkeltjes. Dit is wel een mooie stop op onze reis. (We genieten ook nog van een goede gelato bij Gelateria Bianca, maar dat mocht ik er niet op zetten van Liselotte: "Anders denken de mensen dat we niks anders doen dan ijsjes eten!") (Een hoorntje met een huisgemaakte mengeling van pistache-ijs met chocolade-ijs en chocoladefondant: tweeduizend calorieën voor twee euro.)

De ochtend erop is er dan eindelijk de regen die ze al enkele dagen voorspellen. Het water valt met bakken uit de lucht, en dat komt hier blijkbaar niet veel voor. Dat zie je niet alleen aan de wegen die overstromen, maar ook aan de chauffeurs die overstuur zijn. Grappig voor ons als Belgen, terwijl we thuis toch ook geregeld met regenfiles te maken krijgen. Maar dat is dan zonder die zuiderse dramatiek, natuurlijk. Soit, geen last van files: wij slaan de regen over en nemen de trein naar Catania.

Catania zelf is een ietwat rauwe en grauwe stad. Veel volk, veel armoede, en veel verloren pracht. Het ligt wel mooi aan de voet van de Etna, en daar maak ik dinsdag dankbaar gebruik van. De top van deze nog altijd actieve vulkaan ligt op 3000 meter boven zeeniveau, maar die is helaas niet bereikbaar zonder off-road te gaan. Niet erg, met een koersfiets (of mijn Brompton) is het ook nog altijd mooi klimmen van 0 tot 1900 meter.

Ik heb natuurlijk een beetje opzoekingswerk op voorhand gedaan, en iedereen waarschuwt voor het drukke verkeer en de vele bussen die constant toeristen uitspuwen aan de Rifugio Sapienza, het hoogste punt van de geasfalteerde weg. Daarvan merk ik echter niets meer na het dorpje Nicolosi, op 700 meter boven zeeniveau het "echte" begin van de klim. Slechts één bus rijdt me voorbij, en doet dat –net als de enkele tientallen auto's– op respectabele afstand. Ik word ook nog ingehaald door een koersfietser, en pik aan. Als ik hem vraag of dat mag, zegt hij dat hij over enkele honderden meters alweer terugdraait en ook nog paars vierkant twintig ooievaar. Ik vermoed dat mijn ingebouwde Babel fish nog niet volledig betrouwbaar is.

Nee, ik weet ook niet waar dat op slaat, maar hij draait effectief terug om: intervaltraining op een vulkaan, dat moet ook wel plezant zijn. Ik hou het bij een "intensieve duurtraining" en rij zonder te stoppen in 2 uur 40 vanop zeeniveau in de Via Etnea in Catania naar boven, en keer en na een lunchpauze vanop de Etna langs de Via Catania terug. Ik hou van symmetrie, en van klimmen: een dubbel geslaagd uitje!

|

Add comment

archive

More…

Post a message   Load more  

Catena : the one stop cycling community

stay up to date

Partners…

Birzman Q-Cycling
Merida Centurion