Alpen 2015, dag 4: Montdenis, Col du Beau Plan (en hoger), en de Col du Mollard (de officiële, via de D110)

Vandaag starten we niet allemaal samen. Enkele mensen kiezen voor een rustdag, nog anderen rijden met de auto naar de voet van de Alpe d'Huez, en samen met Bram (Banane) en Brecht ga ik twee minder bekende cols doen: Montdenis, een doodlopend ding, en de Col du Beau Plan, met een doodlopende uitloper. Ik heb alvast hoge verwachtingen, want mijn beperkte ervaring leert me dat dat vaak ondergewaardere klimmen zijn: lekker rustig maar niet minder lastig.

De verwachtingen worden moeiteloos ingelost: de weg naar Montdenis kronkelt zich op het gemak naar boven, en op wat industrie in de vallei na is het uitzicht weer grandioos. Het einde van de klim is wel vreemd: we eindigen letterlijk op iemands oprit. Bonjour à tous !

In de afdaling rij ik helaas lek. Dat is al de tweede keer deze week, en ook nu weer een stootlek. Beter opletten, Jan: er liggen aardig wat kiezels op het wegdek. Brecht en Bram wachten gelukkig op me, want ik zit ondertussen zonder reservebinnenbanden. Samen gaan we dan naar de Col du Beau Plan — toch wel een van de mooiere namen. Even voorbij de col kunnen we nog hoger via een weg die na enkele kilometers overgaat in een kiezelweg. De exploten van eergisteren nog vers in het geheugen, besluiten we wijselijk om niet verder te gaan.

Huiswaarts, dan. We kunnen langs drie kanten naar de Col du Mollard, en vandaag kiezen we die met de officiële kilometerpaaltjes. Daarop lezen we dikwijls 9% en 10%, wat het gevoel in de benen verklaart. Misschien toch beter een rustdag genomen? :-) Nee, zot: wij gaan voor het onderste uit de kan en het bovenste van de col!