Herdersmarathon Maarkedal 20/05/2017

Terug een ritje met de mtb en het zou richting Schorisse gaan om deel te nemen aan de Herdersmarathon. Met de fiets naar Maarkedal om de 80 km te rijden en terug naar huis. Het beloofde een zware tocht te worden en de wegen naar het voetbalveld zijn ook niet vlak te noemen. Na 11 km kwam ik aan om mij vervolgens in te schrijven voor deze laatste editie. Veel deelnemers voor deze tocht (een beetje van het goede teveel). Al van bij de start meteen het bos in en het lag er niet al te proper bij, dit was de voorbode voor de rest van te tocht. Bos Ter Rijst mochten wij vandaag doorfietsen en zo ging dit maar door steeds op en neer, verpozen zat er nergens in. Tijdens de afdaling van de Foreest waren er al veel deelnemers die al kennismaakten met de gracht en een ander kwam al terug met een totaal kapot voorwiel, voor mij het sein om toch voorzichtig de afdalingen te nemen! De Alpenweide moest vervolgens beklommen worden maar in de afdaling daarvoor gingen er weer een paar tegen de vlakte. In de Ijskelderweg was het weer van dat. Spiegelgladde kasseien met al resultaat weeral een mountainbiker die liever de grachten opzocht. Veel te roekeloos allemaal zeker! En daar was dan de eerste bevoorrading na 20km en nu was het fietsen naar het mooie maar natte en vuile Brakelbos. Het had deze week toch veel geregend en dit kon je merken aan de staat van het parcours. Het was zwaar duwen en dit kroop toch in de kuiten. Het Livierenbos was een leuke speeltuin op en af en op en af. Kon je niet boven rijden dan maar te voet. En daar ging ik voor de eerste maal tegen de vlakte! Het zou niet de laatste maal zijn vandaag. Uiteindelijk kregen wij de tweede bevoorrading in zicht. 40km hard labeur en ik had al heel wat meegemaakt. Velen te voet met een kapotte fiets anderen dan weer met een lekke band. Iets voorbij Ellezelles splitsen de parcoursen van de 60 en 80 km en opeens was het een stuk rustiger fietsen. De tour werd er niet eenvoudiger op integendeel nu werd het pas enorm modderig. De hellingen in de bossen waren enkel nog hier en daar te voet te beklimmen. Het had meer weg van een wandeltocht dan een mtb ritje. Aan de derde bevoorrading kwam er ook iemand toe gesukkeld met zijn versnelling die hij helemaal kapot gereden had. Amai wat was dat voor een dag vandaag. Óp nu naar de Muziekberg en zijn helling, de hoeveelste dat dit was vandaag?  Ik zou het echt niet meer weten. Maar kom het einde kwam in zicht en dan deed ik iets heel stom. Op een stuk tarmac wou ik voor de laatste helling nog een suikertje nemen, maar ik moest onverwachts recht inslaan, mijn schijfremmen kneep ik te hard in waardoor ik hard tegen de vlakte ging! Schaafwonden overal. Ja ik stond er maar dwaas bij te kijken en mijn stuur was helemaal scheefgetrokken. Gelukkig bleef het enkel bij schaafwonden om de Peerdekouter naar boven te fietsen. Na 95 km kwam ik terug aan de startplaats, snel mij fiets afgespoten en naar huis gefietst alover de Kokerelle . Ja mijn vrouw had veel werk om al mijn wonden te zuiveren. 105 km gefietst en 1670 hoogtemeters tonen aan dit toch een zeer zwaar parcours was. Als je bedenkt dat ik er ongeveer 7u30 over de tocht deed, mag je geruststellen dat deze laatste editie van de Herders er een was om niet snel te vergeten.

link parcours