Ronde Van Vlaanderen Cyclo 01/04/2017

Ja het moest er eindelijk eens van komen dat ik de star t zou nemen aan deze befaamde toertocht. Eigenlijk kwam dit enkel door toedoen van mijn zoon die met zijn vrienden zich liet inschrijven. En ja waarom ik niet ? Mijn zoon koos voor de 140 km en ik voor de 80. Voor begin April was dit al meer dan genoeg wat de afstand betrof. Inschrijvingsgeld 30 euro en bij ziekte krijg je dan ook geen cent terugbetaalt. Geloof het of niet maar twee dagen voor de start word ik wel ziek zeker! Naar de dokter, met als verdict buikgriep en de rest moet je er maar bij denken. Met een spuitje en de nodige medicijnen toch nog juist klaar om de start te nemen. Ja er zijn natuurlijk ergere dingen in het leven dan zoiets, maar kom leuk is toch iets anders. De nacht ervoor nog wakker gekomen badend in het zweet en zo moest ik straks deelnemen aan deze al bij al toch zware tocht. Met flanellen benen richting de start getrokken waarbij ik het meer koud dan warm had. Maar kom ik had geen koorts en dit was toch een geruststelling anders was ik zeker thuisgebleven. Met duizenden vertrokken wij dan maar langs de schelde om op de eerste splitsing het parcours van de 75 km te volgen. Na 10 km volgde dan al de eerste bevoorrading, veel te vroeg maar mij kon het niet schelen want zin om iets te eten was er bij mij niet aanwezig. Op naar de eerste helling de Koppenberg en waar ik voor vreesde bleek waar, al wandelend naar de top.  Ongelooflijk glad lag de helling erbij en modderig vanwege de regen de voorbije nacht. Dan maar zoals de anderen te voet naar boven! Eigenlijk kwam mij dat nog goed uit want dit kostte niets van inspanningen! Vanaf de Koppenberg was het menens en gedaan met te wandelen, fietsen daarvoor waren wij gekomen. Via de stenen van de Maria Borre reden wij naar de Taaienberg waarbij sommigen te voet en anderen al fietsend naar boven reden. Ben dan maar resoluut naar de top gefietst en dit vergde weinig moeite en ik was ook een beetje beter geworden. Alleen mijn maag was niet om over naar huis te schrijven. Op de Kaperij kon ik een versnelling groter duwen maar de Kanarieberg bleek toch moeilijker te zijn vanwege mijn ademhaling. Maar kom Ronse kwam in zicht met zijn gezellige marktplein en dan ook de bevoorrading. De aanwezigen koeken heb ik maar in mijn truitje gestopt want als ik later trek krijg dan heb ik tenminste wat mij bij. Spijtig want de bevoorradingen waren helemaal in orde. De tocht maar vervolgen via de oude Kruisberg en de Hottond waarbij mijn benen steeds beter werden. De Karnemelkbeekstraat was de voorbode voor de Oude Kwaremont. Voor mij lag hij er goed bij, wel waren er velen die er naar boven fietsten en met al dat volk voelde je gewoon de trappers niet. Nog eentje te beklimmen en dit was de Paterberg. Geen gootje vandaag dus maar al slalommend tussen de anderen door naar boven! Zo dit was de tiende helling en nu terug naar Oudenaarde wat natuurlijk geen probleem meer vormde.  Als ik terug kijk naar deze tocht moet ik beklemtonen dat deze meer dan de moeite waard is. Perfect in orde was deze organisatie. Overal politie, seingevers, er is enorm voor de veiligheid van de deelnemers gezorgd. Uitstekende bevoorradingen, al was dit in mijn toestand wat minder. 30 euro en een prachtige medaille rijker en ook een mooi koerstruitje! Helemaal niet verwacht dit laatste. Hopelijk kan ik volgend jaar ook meefietsen alleen dan ga ik zeker voor de 150 km!

link naar parcours