Alpen 2016 : rit 1

Vallée de l’ Ubaye en le brevêt des sept cols.

Juli 2017.

Nog nooit begon ik aan een fietsvakantie met zo weinig training als dit jaar. Met iets meer dan 2350 km en net 10.000 hoogtemeters is dit niet meteen de ideale voorbereiding. Niettemin ben ik vast van plan om het brevet des 7 cols te behalen in de vallée de l’ Ubaye, het fietsparadijs bij uitstek in de Franse Alpen.

Rit 1 (opwarmertje???)

Omdat de weg van Barcelonnette nogal druk bereden wordt en omdat de ritafstand als eerste rit anders te groot zou worden, besluit ik om met de wagen tot Le Lauzet te rijden. Vanaf de parking voor het “ Relais du lac” begin ik onmiddellijk te klimmen over 12 km. Een mooie klim over vrij nieuw en vlak asfalt. Eenmaal boven krijg ik aan de splitsing met de weg naar Digne les Bains een eerst keer zicht op het lac de Serre-Ponçon. Dan gaat het via de hoofdweg naar beneden tot Espinasses. Mijn nieuw achterlicht (Bontrager flare r taillicht) doet goed zijn werk en komt vooral van pas in de onverlichte tunnel, want automobilisten die mij voorbijrijden houden meer dan normale afstand. Even voorbij Espinasses draai ik de D951 op richting Bréziers en Turriers. Tegen de bergflanken liggen vele weiden en velden zodat je hier toch wel van een agrarisch gebied kan spreken. Na 19 km constant bergop kom ik na 2.5 uur na de start zonder problemen boven op de eerste col van de dag. De col des Garcinets is langs de westkant een “loper” (1184 m ). Het is ondertussen 11.00 hr. en de gps geeft 34° aan. Na de (verplichte) foto, een reepje en een flinke slok zet ik de afdaling in. Dat is een nachtmerrie en doet mij onwillekeurig denken aan de col des Spandelles in de Pyreneeën, maar dan 10 keer erger. In een woord…. levensgevaarlijk. Niet door de steiltegraad, maar door het archislechte wegdek, een echte lappendeken. Zonder nadenken ga ik in de remmen. Enkele haarspeldbochten en een kilometer of 6 verder ben ik er eindelijk van verlost. Terug op betere weg gaat het richting Selonnet en Seyne waar ik mij op een terrasje neerzet om van een frisse cola te genieten. Dan is het tijd om aan het brevet te denken en in net geen 34 minuten ben ik boven aan het skistation van Monclar op de col de St.-Jean. Op de top moet ik even zoeken naar de “composteur”. Omdat het nog vrij vroeg is besluit ik via een omweg terug naar Le Lauzet te rijden en zo pik ik ongewild ook nog de col des Fillys (1322m). De afdaling is vrij pittig en al snel kom ik terug op de grote weg naar Barcelonnette. Gestaag vals plat bergop, er schijnt geen einde aan de komen. De afstand, de temperatuur en de weinige voorbereidingskilometers eisen blijkbaar hun tol. De fut is er zo goed als uit, het vat is bijna leeg dus hoog tijd voor nog reepje, een gelletje en nog eens een flinke slok. Na 8 km afzien bij de beesten bereik ik St. Vincent les forts en vanaf nu gaat het in een  rotvaart bergaf tot aan de parking waar ik vanmorgen vertrok.  Met 109 km in 5hr25 rijtijd en 2455 hoogtemeters op de eerste dag ben ik best wel tevreden. Morgen rustdag en hopelijk gaat het overmorgen beter.