D21, maandag 11 mei: Agrigento – Licata (65 km)

De fietsen hebben dringend wat liefde nodig. Bromptons zijn sowieso wat fijngevoeliger, en vragen geregeld aandacht. Mijn rechterpedaal baarde me al enige tijd zorgen, want ze kwam altijd maar losser te zitten. Bij de controle blijkt haar leven nu aan een zijden schroefdraadje te hangen. Dringend tijd voor een vervanging.

De enige fietswinkel in Agrigento is voormiddag gesloten. Voormiddag gesloten, dat betekent: pas open om 16:00. Zo lang kunnen we niet wachten, dus rijden we alvast door richting Licata, eindbestemming van vandaag en handig genoeg ook de plaats van een fietsenwinkel die wél open is.

Deze kant van Sicilië wordt behoorlijk intensief gebruikt voor land- en (vooral) tuinbouw. Naast de gebruikelijke olijfboomgaarden en frequenter wordende wijngaarden zien we vandaag veel serres. De hele dag rijden er vrachtwagentjes voorbij die volgeladen zijn met lekkers: tomaten, auberginen, paprika's, meloenen, … Wanneer ik aan enkele werkers ("horticulturo's") vraag of ik een foto mag maken, krijg ik spontaan twee meloenen aangeboden. Die Siciliaanse vriendelijkheid bevalt me!

De zon brandt weer goed op ons beider schedels, en we houden een lange lunchpauze op een verlaten strand, met superverse meloenen als dessert. Heerlijk. Een duik in de zee en een achtergelaten parasol brengen welgekomen verkoeling. Ik heb al ergere maandagen meegemaakt.

Oh, en die pedaal? Die is in Licata vervangen voor slechts vijf euro, inclusief installatie. Waar komt dat cliché van onbehulpzame Italianen vandaan? Alvast niet van dit Sicilië!